И шоколадът Крава, и лимонадата с паста в неделя.Всичко се помни и е мило и скъпо.Но спокойствието, което имахме, обичта на хората около нас,грижата за човека и истинските приятели, които ставах посред нощ, за да помагат-колко малко остана от всичко това.Дори в момента ми е трудно да напиша нещо смислено.Книгите , с които живеехме и мечтаехме да бъдем като техните герои.А колко много пеехме!Да,независимо какво се говори за миналите години,бяхме по-истински